Zo, vandaag is de eerste dag van de rest van mijn dagen (of iets dergelijks). Want vandaag gaan we officieel van start met de nieuwste onzalige onderneming, Mensen van Staal. Ja, beetje onduidelijke titel, maar wel een die precies de lading dekt. Samen met een van mijn hondenuitlaat gabbers ga ik bedrijven van kwalitatief hoogwaardig personeel voorzien.
Ja zeg, wat een gelul. Nee, verkopen kan je niet leren. Verkopen behoeft een zekere flair, een brein dat in staat is om snel te schakelen en creatief is, een scherp oog, een luisterend oor, een sociale opstelling maar vooral doorzettingsvermogen. Die combinatie en nog een aantal geheime ingrediënten maken een verkoper. Dus, al die trainingen en zogenaamde succestrainingen zijn methodes om de cursusgevers (aka trainers) een inkomen te verschaffen maar zullen van een boekhouder nooit een verkoper maken.
Al een tijdje erger ik me aan de titels die rondgaan in de commerciële hoek. Of het nu komt door de titelgeilheid van de mensen of door dat bedrijven (lees de boekhouders die tegenwoordig bedrijven leiden) zich schamen dat juist hun product verkocht moet worden weet ik niet. Feit is dat er nooit meer gewoon “Verkoper” op een kaartje staat.