De Staat, van kwaad tot erger
Wat een eikels. Wat een NSB’rs, wat een zooitje. Iets anders kan ik er niet meer van maken.
Wat een eikels. Wat een NSB’rs, wat een zooitje. Iets anders kan ik er niet meer van maken.
Ja, het is weer een gruwelijk lange tijd geleden dat je hier een nieuw stukje hebt gevonden. Niet omdat er niets te melden was, maar “ik heb er de kracht niet voor” zoals vriend GJ dat zo mooi omschreef. Natuurlijk is er veel, heel veel gebeurd maar laat ik me maar eens tot de belangrijke zaken beperken.
Dat is een utopie (onverwezenlijkbaar ontwerp van een volmaakte toestand), een leefbaar Nederland. Nu we midden in de, al dan niet aangeprate, kredietcrisis zitten richten wij als Nederlanders onze blik op de onvolprezen ministers om ons land er door te sleuren. En, zoals te verwachten, laten die ons natuurlijk zakken.
Vogelaar is niet meer. Ze moest weg omdat Woutertje eindelijk doorhad dat zijn prestige projectje (Ja, prestige, want wie heeft er nu een minister van Integratie nodig?) toch nooit van de grond zou komen.