Het commentaar van Bas onder het vorige stukje heeft me aan het denken gezet. Hij zegt dat Tweak goede service levert. Daar ben ik het slechts ten dele mee eens. Laat me vertellen waarom ik dat iets anders zie.
LS, Beste Tweaker,
Op 20 november jl. had ik het genoegen een monteur van de KPN te ontvangen voor de installatie. Helemaal vereerd, ze hadden maar liefst 2 keer gebeld om de afspraak te bevestigen, heb ik daarvoor vrij genomen en was ik vol goede moed en met voorverwarmd koffiezetapparaat klaar voor de dingen die zouden gaan gebeuren.
Ja, het is weer een gruwelijk lange tijd geleden dat je hier een nieuw stukje hebt gevonden. Niet omdat er niets te melden was, maar “ik heb er de kracht niet voor” zoals vriend GJ dat zo mooi omschreef. Natuurlijk is er veel, heel veel gebeurd maar laat ik me maar eens tot de belangrijke zaken beperken.
Weer eens tijd voor een serieus onderwerp. Weet je nog dat ik, onbedoeld, een van de aanwaaiers in ons gezin een beetje voor zijn schenen had geschopt met een eervolle vermelding op mijn afreageerhoek? Ja, dit stukje. En natuurlijk zijn reactie. En hoe hij, in zijn afscheidsbrief heel sarcastisch mij en de mijnen een heel fijne kapper toewenste? Nou, dat is dus niet zo makkelijk als het lijkt.
Heden per e-mail een aardig verhaaltje ontvangen en ik wil het jullie niet onthouden…. ik moest in ieder geval glimlachen. Denk je dat het erger kan, laat dan gerust jouw verhaal achter in de “reageren”. De beste inzender wordt beloond met een 10 daagse voetreis naar Rome (wel voor 4 personen, excl. overnachtingen).
Gisteren was het weer zover. Geheel tegen pappa’s wens is mijn eerstgeboren zoon gaan meedoen aan het Cruijff Court schoolvoetbal toernooi. Zelfs in de finale aangeland. Wat een drama… dat impliceert namelijk dat je als vader verplicht in de regen moet staan langs de lijn, lees het hek, van zo’n Cruijff court. En moet kijken hoe de kleine heren met hun kromme pootjes hun interpretatie van voetbal ten uitvoer brengen. Anyway, onder de “bezielende” leiding van een amateur met duitse neigingen (we weten allemaal dat je een duitser NOOIT een fluit moet geven) werd er na veel vijven en zessen (de originele tegenstander had vertraging) begonnen.
Je zult wel denken, wat een filosofische titel. Da’s toch nix voor die lompe boer, maar toch, ook ik ontkom zo heel af en toe niet aan de mijmeringen die op een onverwacht rustig moment toeslaan. Terwijl de kinderen zitten te schateren om een film (Marmaduke, een aanrader) denk ik na over het lijstje van goede (en minder) goede voornemens, over wat er volgend jaar op me afkomt en over de algehele dagbesteding.
Zomaar een woensdagochtend in Almere-Buiten. Samen met Bas (5jaar en schattig lief) een vriendenboekje kopen. Nu begint mijn kind al te mekkeren als we de Bart Smit naderen en mijn pinpas te smelten, dus daar ga ik als het even kan niet naar binnen. Daarom, verwachtend een groter assortiment aan te treffen, naar de Bruna.