Goede voornemens
Ja hoor, 2010 is nog niet begonnen of ik sta al lallend de buurvrouw te zoenen, sigaar in de ene en vuurpijl in de andere hand, terwijl ik me toch echt had voorgenomen…….
Ja hoor, 2010 is nog niet begonnen of ik sta al lallend de buurvrouw te zoenen, sigaar in de ene en vuurpijl in de andere hand, terwijl ik me toch echt had voorgenomen…….
En dan staat dat AA voor Arrogante Afwijzers.
Ik volg op een afstandje een sollicitant. Iemand met een prima baan, maar een beetje tegen het plafond van de doorgroeimogelijkheden. En ik verbaas en verwonder mijzelf over de huidige werkgeversmentaliteit. Het schijnt dat de sollicitatie wereld geregeerd wordt door arrogantie.
Heerlijk, de burgerturven dagen zijn weer in het land. De opgelegde gezelligheid druipt van de met nepsneeuw bespoten ramen terwijl de radio jockey zich in allerlei bochten wringt om ook het laatste restje vals sentiment uit de luidsprekers te laten sijpelen. George “bend over in a public toilet” Michael mekkert om een verloren kerstliefde en Mariah Carey laat haar notenladder weer eens horen.
Dat is ongeveer wel zoals ik me vandaag voel. Alle energie is gaan zitten in het afgelopen weekend en de aanloop daarnaar toe. Zoals iedereen wel kan vermoeden handelt het zich hier om de viering van het Sinterklaasfeest. Maar dat is niet het enige euvel. In verband met een stukje uitzonderlijke planning is 9 jaar geleden ook mijn oudste zoon ter wereld gekomen met slechts 2 dagen tussen de Sint en zijn verjaardag.
Gisteren hebben we (de hele famdamely) ongeveer 350 km extra op de kilometerteller van het autootje gezet (voor die graaiers in den haag er weer een extra heffing opgooien). Ik ben op afscheidsbezoek geweest bij mijn peettante en daarna een rondje gemaakt naar de toch in de (nietzo) buurt wonende familieleden.
Relaties zijn er in vele vormen. In vriendschap, in kennis en in liefde. Relaties zijn onderhevig aan slijtage en aan onderhoud. Vandaar dat het mij dan ook regelmatig verbaasd dat de relatie ervaringen je verdere leven kleuren.
Hoe een opmerking van een lang vergeten vriend (want als je jaren samen elke week in de trein hebt gezeten op vrijdag en zondag ben je vrienden) een geweldige impact kan hebben op je eigen ik.
Met je dikke poffertjesporum…. Op google streetview dus. Ik weet niet of ik nu trots moet zijn, vereerd of gewoon gegeneerd…. Feit is dat ik dus voor de hele wereld te bekijken ben (en geloof me, de foto is geflatteerd). Moet ik nu aan Google vragen of ze me willen Lees meer…
Het liedje van Dhr. Froger speelt dan natuurlijk door mijn kop, je weet wel, eigen huis blabla. Maar dat is niet waarom ik dit stukje ben begonnen. Dit stukje komt eigenlijk voort uit verbazing en verwondering. Ik spreek regelmatig mensen op straat en heb een uitgebreide kennissenkring. En daarin zitten ook een aantal mensen die “swingen”. Ik snap dat swingen niet.
Ook al ben je afgekeurd, toch blijf je met een zekere regelmaat verlangen naar de mogelijkheid om je oude vak uit te oefenen. Gelukkig heb ik een breed georiënteerd netwerk van bekenden en kennissen die me regelmatig dingen vertellen en ook vragen. Maar, dat is toch niet helemaal hetzelfde. Met de wijze lessen die ik in het verleden heb geleerd kan ik nu niets anders meer doen dan advies geven. Zo ook aan een leuke blonde marketing dame die ik ken die me regelmatig kond doet van de voorvallen op haar kantoor.
Een aantal stukjes terug heeft u kunnen lezen dat ik mijzelf niet meer zo kwaad maak. Misschien komt dat omdat ik er het nut niet van inzie om kwaad te worden op iets wat ik toch niet kan veranderen, misschien omdat ik afgeleid was en wel wat beters te doen heb. Maar, zoals zo vaak, is deze keer het nieuws heter dan mijn goede voornemens en ben ik toch bijzonder geagiteerd geraakt.