Het stoom spuit uit mijn oren, inclusief vonken en misschien wel brokken lava. De pubertijd van de oudste resulteert in gedrag waar ik absoluut niet tegen kan, acties waar ik furieus van wordt. Achter het behang is nog te goed. Wat nou, afschaffen van lijfstraf? Als hij nu voor me stond sloeg ik z’n reet bont en blauw (en waarschijnlijk mijn hand in de vernielling).
Het is gelukkig niet altijd, maar vandaag is een prachtig voorbeeld van een heel foute dag.
In de ochtend alles op z’n elf en dertigs, alle tijd om een beetje door het huis heen te slakken (was het maar sloffen, dan zat er nog een beetje tempo in), ondanks dat meneer met een hele club heeft afgesproken om samen naar de training te fietsen. Dat betekent hier om 06:45u hier de deur uit, want anders haalt hij de bus niet. En dat dringt maar niet tot hem door. TV aan op z’n vuilnisbelt (kamer), nog even dit, nog even dat, oooh, moet ook nog brood maken, ooh, spullen pakken, sokken?, alle tijd….. En ik, ik zie de klok doortikken en z’n moeder van ellende maar brood smeren. Drie keer aansporen, de eerste keer heel rustig in de trant van “Schiet je een beetje op” oplopend tot “Ben je nou GVD nog niet klaar, ongelofelijke slak! SCHIET OP!!!”
Dan een telefoontje, uiteraard direct na de ochtendtraining (want dat vindt meneer wel leuk), dat hij zich ziek voelt en moe en gammel en moet overgeven en…. algehele malaise heeft ie, als hij maar naar huis kan. Nou, mooi niet! Hup, naar de les! Ga doen wat je moet doen!
Volgende telefoontje… Vlak voor de lunch…. “Ik ben de etui met de bloedtest spullen kwijt… Ik weet het ook niet, ik had ‘m in m’n tas gedaan”. Hij heeft dat ding notabene gisteren pas gekregen! Wat een ongelofelijke oetlul! En dan niet eerst alles op z’n kop zetten om die etui weer terug te vinden, neeeee, laat mamma maar rondbellen met alle plekken waar hij eventueel is geweest om te kijken of dat ding daar misschien ligt……
AAAAAAAAHRG……
