De titel spreekt voor zich. Een analyse van de hedendaagse politiek door mij. Beperkt tot in het oog springende zaken en gericht aan dovemansoren, maar dan is het maar uit mijn systeem (voor even).
De gapende kloof die ligt tussen zij die de politiek bedrijven en de werkelijke staat van de samenleving is een verbazend fenomeen. De kortzichtigheid van de Nederlanders en het niet verder kijken dan de neus lang is verbaasd mij dagelijks. Bewezen leugenaars en sjoemelaars die worden aanbeden en opgehemeld. Ideologieën die al jaren met de voeten worden getreden worden ten tijde van de verkiezingen weer juichend uit hun, bestofte, stalling getrokken en te vuur en te zwaard verdedigd. Niemand die ook maar eventjes achterover leunt en een koele analyse maakt van het zooitje zakkenvullers dat zegt ons land te besturen.
Neem nou zo’n Pechthold van de Draaikonten66. Het is mij al lang duidelijk dat de partij slechts gedoogd wordt in het Haagse circuit om wanneer de zetelaantallen niet hoog genoeg zijn om de beoogde coalitie te vormen mee te mogen doen met de grote jongens. D66 geeft daarbij moeiteloos alle grondbeginselen op waarvoor zij ooit is opgericht, alles voor regeringsdeelname. Maar Pechthold spant toch echt de kroon. Hij is naar mijn mening duidelijk corrupt. Hoe anders kan je een penthouse dat je wordt geschonken ten tijde van belangrijke onderhandelingen door een van de belanghebbende partijen beschrijven? Niet als een privé zaak in ieder geval. En toch durft niemand van de media deze oud veilingmeester hiermee te confronteren of zelfs maar te bevragen. Hoe in godsnaam krijgt deze onappetijtelijke man dat voor elkaar? Hoe is het mogelijk dat de andere (regerings)partijen de man de hand boven het hoofd houden en genoegen nemen met de verklaring “Privé”? Wat mij betreft is dit een gevalletje “Eenmaal, Andermaal, Verkocht”
Laten we dan de VVD eens onder de loep nemen. Niet dat je die loep nodig hebt om te zien dat het een stevig afgesloten beerput van eigen belang en handjeklap is. Terecht zie je in de sociale media steeds vaker de slogan dat de VVD gewoon een criminele organisatie is die meer veroordelingen en veroordeelde (oud)leden heeft dan de gemiddelde motorbende. Niet dat die veroordeelden lang vast zitten of zelfs maar enige tijd doorbrengen in voorarrest, zoals bijvoorbeeld de leiding van No Surrender. Nee, dat zeker niet. In dat, enigszins schuine, vergelijk moet ik wel opnemen dat het in tegenstelling tot de motorclubs de misdrijven zelden geweldsdelicten betreft. Op de keper beschouwd vind ik dat er veel meer samenleving ontwrichtende zaken in de VVD plaatsvinden dan bij het incidentele geweldsdelict van de Motorclubs.
De PVDA dan. De partij van de Arbeid. Nou, niet echt. Meer de partij van de commissariaten en lucratieve overheidsbaantjes. (Oud)politici die zich na hun Kamerlidmaatschap van een ooit socialistische partij, die zijn ideologische veren onder notabene oud vakbondsman Wim Kok heeft afgeschud, ineens in hun ware verentooi hullen en grote bedragen toucheren in het bedrijfsleven vanwege hun grote waardevolle netwerk.
Of wat te denken van de SP? Een maoïstische beweging die zich hard maakte voor de gewone man, de werkpaarden van Nederland. De partij die vond dat de salarissen in de politiek absurd zijn en dat de mens als eerste recht heeft op geluk. Nou, daar kan je heel kort over zijn. Net zoals de posters die deze partij gebruikt in de gemeenteraadsverkiezingen steekt zij haar rode ster omhoog en laat zich zonder glijmiddel nemen in diezelfde ster. Of liever gezegd, neemt zij haar achterban en stemmers in die ster. Want hoe anders kan je verklaren dat een talentloos jong meisje gekatapulteerd wordt als boegbeeld, behalve dan omdat zij de achternaam draagt van een van de mensen die de partij naar zijn hand heeft weten te zetten en naar zijn eigen ideeën heeft vorm gegeven. Nepotisme en schimmige achterkamertjes politiek die ervoor zorgt dat de goede mensen die uit idealisme lid worden van die partij in de hoop iets van het partijprogramma te verwezenlijken uiteindelijk gedesillusioneerd afgeserveerd worden of uitdoven als een goedkope kaars.
Zij, en de anderen die ik (nog) niet heb genoemd danwel heb doorgezaagd, tezamen verdelen onderling de rijkdom en de opbrengsten van onze arbeid. Eigenen zij zich allerlei, vaak door zichzelf gecreëerde, baantjes toe en beperken onder de noemer van bescherming de vrijheid en de rechten van de Nederlanders.
Het bijzondere van bovenstaande opsommingen is dat wij Nederlanders dit alles pikken. Dat wij niet, gewapend met hooivorken en brandende fakkels, optrekken naar de Haagse residentie van dit gespuis. Is dat omdat zij ons net genoeg brood en spelen bieden? Of is het omdat wij een slaafs en volgzaam volkje zijn? Misschien is het wel omdat we murf zijn geslagen en overtuigd zijn van het idee dat we er toch niets meer aan kunnen doen.
