Ja, ik. Dat staat er toch boven, de nuance opzoeken.
Over Franc en zijn escapades. Over zijn rol, over de rol van de vriendin en ook over mijn bemoeienis. Want enigszins verrast (understatement) ben ik wel over de ware shitstorm die is losgebroken door het boos worden van mij. Meer dan 31.000 hits en counting. Op mijn rustige stek die normaal misschien 30 bezoekers per maand trekt.
Laten we eerst voorop stellen dat ik kwaad ben, en dat die boosheid wordt aangewakkerd door onbegrip. Zelf ben ik pappa van twee prachtige zoons (echt, de mooiste mannen van Nederland en de verre omtrek) en ik weet nog zo goed hoe ongelofelijk trots ik was. Het moment dat ik eindelijk mijn ouders kon inlichten (heel cheesy met een kleinkind dagboek voor Opa en Oma). Ik barstte uit mijn voegen. Dat Franc dat niet heeft, of door omstandigheden niet kan hebben, dat snap ik niet. Die empathische sprong kan ik niet niet maken. Daar komt bij dat mijn vriendin heel verdrietig is, ontdaan en zich uiteraard in de steek gelaten voelt. Dat raakt en triggert mij. En ondanks dat heb ik me nog een hele tijd ingehouden.
Maar goed, de nuance opzoeken want er gebeurd heel veel en ik zie heel veel commentaren voorbij komen waar ik niet achter sta en die er geen hol mee te maken hebben. Laat ik wat dingen eruit pikken:
De Neger en zijn buitenvrouwen
Wat een gelul. Ik heb Franc nooit gezien als een neger, en al helemaal niet gezien als een stereotype van bekrompen geesten die nog nooit een geciviliseerde vent de hand hebben geschud.
D66-er.
Ja, niet mijn politieke voorkeur. eurofiel en regentesk. Maar waar ik normaal op twitter niet schuw om D66 af te branden is dat gericht op ideële gronden en niet op persoonlijk gebied.
De vriendin
De vriendin was er van overtuigd dat Franc zijn echtscheiding zou gaan doorzetten en zelfs versnellen. Zij en Franc hadden een relatie die startte gebaseerd op zijn vrij zijn van banden, de echtscheiding liep. De relatie van Franc en de moeder van zijn ongeboren kind liep onder andere stuk op conflicten voortkomend uit haar wens om echtscheiding snel af te wikkelen (volgens mijn informatie). Overigens heeft Franc ten tijde van de breuk altijd gezegd dat hij dit kind in liefde heeft verwekt, dat hij haar zal erkennen en dat hij (mede) zorg zal dragen voor haar.
Privé versus zakelijk
Hoge bomen vangen veel (Weer)wind. Voor een burgemeester is er niet veel wat geen raakvlak heeft met je functioneren. Je acties zeggen wat over je moraal, je normen en je waarden. Wanneer je door jouw handelen mensen beschadigd en daar vervolgens niet voor gaat staan en het boetekleed aantrekt maar heel afstandelijk (zie de verklaring van de gemeente) reageert. Afstandelijk, misschien wel omdat de paniek toesloeg en Franc zich terugtrok achter een pantser. Juist dat handelen heeft wat mij betreft implicaties voor je zakelijke functioneren. Als het moeilijk wordt hoor je te staan voor je beslissingen en niet je te verstoppen achter een masker en je uit de voeten te maken. Geheimhouden van moeilijke zaken (en laten we wel zijn, veel moeilijker wordt het niet) is niet wat ik wil zien in mensen die ik (weliswaar indirect) heb kozen om mijn zaken te regelen.
Franc heeft wat mij betreft voldoende gelegenheid gehad om zijn zaken af te wikkelen, zijn verantwoordelijk te pakken en te gaan staan voor z’n daden. Het enige wat ik kan zeggen over deze onverkwikkelijke zaak en de (publicitaire) gevolgen voor Franc is dat je zelf je bed opmaakt. Nu moet je erin slapen. Het is jammer dat dat het verkeerde bed is.
Genoeg hierover nu. Het volgende stukkie gaat weer gewoon over de dagelijkse dingetjes, sex, koken of iets dergelijks. Of misschien wel strijken. Dan kunnen jullie ook weer allemaal over tot de waan van de dag.
