Zo beste lezers en lezerinnetjes, het word tijd dat ik mij eens op een serieus onderwerp ga storten. Nu weet de gemiddelde lezer van mijn blog dat ik dan meestal grof en vooral ongenuanceerd met hagel ga schieten, maar deze keer is het stukje wat meer bedachtzaam.
Tijdje geleden alweer dat ik iets op het www heb gegooid. Vooral om dat ik druk was met allerlei zaken zoals de interne verhuizing van een grote master bedroom naar het kleine kamertje, zodat spruit nr. 2 nu ook, onder het mom van verjaardagscadeau een respectabele speelruimte tot zijn beschikking heeft. En, hij verdient het. Want in tegenstelling tot zijn grote broer is hij heel goed in staat om het netjes te houden. Maar ook de rest van zijn verjaardag heeft de gemoederen flink bezig gehouden. Om te beginnen de gemoederen van de jongeheer zelf. Geen land mee te bezeilen, kan niet slapen en klierig stierig vervelend. (meer…)
Je zult wel denken, wat een filosofische titel. Da’s toch nix voor die lompe boer, maar toch, ook ik ontkom zo heel af en toe niet aan de mijmeringen die op een onverwacht rustig moment toeslaan. Terwijl de kinderen zitten te schateren om een film (Marmaduke, een aanrader) denk ik na over het lijstje van goede (en minder) goede voornemens, over wat er volgend jaar op me afkomt en over de algehele dagbesteding.
Ja, een nieuwe layout, een nieuwe back-end en nieuwe leuke apps die deze webstek nu opsieren verplichten me wel om weer een stukje te gaan typen. Laten we eens kijken of we het toetsenbord kunnen laten smelten. Nu had ik, voor ik een hele dag ben gaan klooien met de Lees meer…
Mag ik mijzelf op deze plek even op de borst timmeren? Ja, dat mag wel van mij. Na een verlengde periode waarin ik Neef R. heb lastig gevallen met verzoeken om updates en eventuele andere zaken die mij van wezenlijk belang leken voor deze webstek is het er dan toch van gekomen. Niet door Neef R. zijn de werkzaamheden uitgevoerd, maar door ondergetekende himself.
Jazeker. Het is weer voorbij, de grote zomervakantie waarin de kinderen 6 weken lang bezig gehouden moesten worden en waar je ook nog even je eigen accu moet zien bij te tanken. Met dank aan de afkoopsom van een vorige werkgever is het weer gelukt om onszelf te trakteren op een prettig verblijf in een zonzeker oord.
Ja fijn, beloof ik vorige maand dat er weer meer stukies getypt gaan worden slaat het weer om en ben ik noodgedwongen op de Costa del Almere te vinden. Ken je niet? Nou, vooruit dan maar, de Costa del Almere is op 50 meter van mijn huis gesitueerd, alwaar ikzelf een prachtige hardhouten drijvende steiger annex te water springplank heb neergelegd.
Ja jullie hadden het vast al gemerkt, ik had geen tijd (of zin) om hier weer eens een stukje te typen. Maar daar komt verandering in, de tijden worden weer wat beter qua opvulling van mijn tijd en de onderwerpen komen vanzelf aanwaaien in het dagelijkse leven.
Ja, ik ben BN’er. Ik ben ontzettend leuk, belangrijk, intelligent, en meer superlatieven waar ik met mijn beperkte kennis niet zo een, twee, drie op kan komen.
Je ziet het al aankomen, eindelijk weer een topic waar ik me druk om kan maken. De door een select gezelschap tot BN’er gebombardeerde oetlul (danwel klapkut). Al een tijdje valt mij op dat er in Nederland mensen zijn die eigenlijk helemaal niks kunnen en toch steeds weer onder onze aandacht gepushed worden door de zogenaamde entertainment rubrieken.