Ik heb net het blog van mijn buurvrouw gelezen. Het valt me wel op, het verschil tussen mannen en vrouwen. Wat een zelfbeklag. Dat doen mannen niet (behalve dan als we denken dat we ziek zijn).
Ze schrijft ergens dat de buren (daar zal ze mij ook wel mee bedoelen) bij elke vent die daar de deur uit/in sjouwt denken dat het haar nieuwe vriend is. Ja, zeg….waar haal je het vandaan. Dat zal mij toch zeker jeuken, al organiseer je gangbang party’s bij je thuis. Zolang je bed maar niet tegen de muur bonkt zal het mij een zorg zijn. Ik erger me meer aan waarom al die kerels die bij haar aanbellen hun auto altijd bij mij voor de deur knallen (de vrouwen trouwens ook). Want we hadden een redelijk parkeerbeleid in onze straat, maar sinds een tijdje is daar de klad aardig ingeslopen.
Feit is dat de buuv en ik in andere sferen leven, zij is van de moderne urban stroming en ik ben een saaie lul met huisje boompje beestje. Zij heeft lang blond haar, zit in de doelgroep van Linda, Elle en meer van die glossy blaadjes terwijl ik de Quote al een roddelblaadje vind.
Maar dat neemt niet weg dat terwijl ik me door haar blog heen worstelde een beetje begon te schamen. Voor mezelf. Omdat ik las dat haar fietsband geplakt moest worden, en dat als goede buurman een kleine moeite om te doen is. Ook omdat ik me wel erger aan haar tuin (of beter het gebrek daaraan) maar niet aanbied om gezamenlijk het gedrocht te lijf te gaan. Misschien is dat omdat we juist in 2 verschillende werelden leven, of in ieder geval de perceptie hebben dat we dat doen.
Vanavond of in ieder geval van de week maar eens aanbellen of die band nog lek is.
