Auto poetsen, oogverblindend mooi!

Ja joh, hou op over die auto. We weten het wel nu. Maar wat er nu is gebeurd maakt hem echt oogverblindend. Oogverblindend mooi. Letterlijk. Ik mag, op straffe van moord en doodslag, natuurlijk niet praten over poetsen. Poetsen is iets wat de goedbedoelende huisvader voor de deur doet met het potje Commandant. Eventueel met een semi professionele uitwrijfhulp van de Kijkshop of zelfs de Lidl.

Wat mijn Audi is overkomen is iets heel anders. Iets wat het geklungel voor de deur ontstijgt. Iets wat je terecht “Car Detailing” noemt.

Via facebook kwam ik in contact met Michael Sanstra van S&S Car Detailing (zoek hem maar eens op en wordt vriendjes met hem).

Omdat hij in de buurt zat dacht ik er maar eens langs te rijden (moest toch bij z’n buurman zijn). Blijkt ie verhuisd te zijn. En natuurlijk niet te vinden op het www waar hij zich nu ophoud. – Een mooi begin van de kennismaking.-

Na wat vijven en zessen, wat voeten in de aarde en een vooruitgestuurde verkenner (hi Fred, en nog bedankt) zijn nieuwe pand (heftig in aanbouw/verherbouw) gevonden. Een beer van een kerel, met de nodige tattoos en een kale kop. Iets waar je in beginsel voor zou terugdeinzen als deze man niet zo’n geweldige relaxte vibe zou uitstralen. Prijs was goed (aanbieding vanwege de verhuizing). Verhaal was ook goed en duidelijk. Ik zou de auto een hele dag kwijt zijn waarna hij weer op me zou staan te wachten, zo goed als nieuw. O, en daarna mocht ik niet meer door de wasstraat.

Goed, ik blij. Berichtje op facebook gezet in het audiforum. En toen kwamen de experts. Die mij direct het gevoel gaven dat ik een lul was die een jankende kat in de zak had gekocht. De een was nog negatiever dan de ander over de te verwachten kwaliteit van de poetsbeurt. Kan nie, bestaat nie, slechte coating, verkoopverhaal over glascoating deugde nie….

Ik terug, enigszins aan het twijfelen gebracht. Tot genoegen van Michael. Die direct zei: “Dan zet je het toch op dat blog van je. Van mij mag je alles filmen en fotograferen (als je beloofd niet al te zeer te schrikken van sommige methodes)”.

De glascoating werd bevestigd door een schadeherstelbedrijf. “Al heb je maar een klein krasje, dan nog moeten we het hele paneel schuren, want je kan niet vernevelen op die #%%EDITORCONTENT%%amp;coating.” Duidelijk verhaal, lekker kort ook.

Afgelopen woensdag om 09:00u mezelf gemeld bij de showroom in aanbouw. Kopje koffie? Nou, nee. geen tijd voor. We gaan werken. Ik heb de iPhone gepakt en de sleutels overgedragen. De Audi mocht mee naar de wasbox voor een grondige reiniging. Inclusief de binnenzijde van de deurportieren. Dat is namelijk de enige manier waarop je alle hoekjes en gaatjes schoon krijgt zonder alles te demonteren. Ook de wielkasten kregen behoorlijk wat aandacht van Michael. Omdat hij zijn “schone ruimte” waar het daadwerkelijk poetsen plaatsvind niet vies wou maken? Nee, omdat wat je nu schoonmaakt straks veel makkelijker werkt.

(de tekst gaat verder na de video)

Na de uitgebreide wasbeurt, inclusief afspoelen met “osmose water” weer terug naar de poetsplaats voor het echte werk. Hoewel de auto nu schoon is ziet hij er eigenlijk niet uit (komt omdat ik ‘m altijd na zeem en dat is nu niet gebeurd). De poetsmachine komt tevoorschijn, met een schapenvacht op de kop. Die schapenvacht wordt eerst even nat gemaakt (eigenlijk vochtig, want het meeste wordt er weer uit gewrongen) en er wordt een beetje spul (Riwax PX 100) op gedaan.

Netjes beginnen op het dak, waar ik na de eerste gang al geen poetsstrepen zie. Ondanks de felle halogeenlamp die voor een prima belichting zorgt. Michael ziet me kijken, en zegt lachend: “Je moet anders kijken, van beneden naar boven. Dan zie je het wel hoor.”. Hij heeft gelijk, lichtjes zie je de sporen. “Maar” verzekert hij me, “zometeen gaan we met de 2e poetspasta werken en daarna nog de coating, dus dan zie je het echt niet meer.”.

Tussendoor wijst hij me op allerlei beschadigingen in de lak. Die witte vlek op de motorkap was natuurlijk duidelijk, maar ook op de achterstijl, links van de kofferbak, zitten de nodige kleine beschadigingen. Nadat de eerste polish is toegepast kijken we samen, met een felle lamp, wat er nog te zien is.

Dat is schrikbarend veel.

Michael bekijkt de krasjes nog eens aandachtig en komt met een oplossing: “Ik ga je laten zien wat ik kan, ik ga matteren. Als je beloofd niet al te hard te schrikken tenminste.”.

Het mooie is dat ik ondertussen behoorlijk onder de indruk ben van Michael zijn vakkennis en zijn perfectionisme. Dat blijkt uit alles, de manier waarop zijn spullen zijn opgeslagen, de plannen die hij nog heeft voor de verbouwing, de doordachte inrichting van de poetsplaats en zijn enthousiasme. Vol vertrouwen zeg ik dan ook dat hij z’n gang maar moet gaan.

Nou, dat heb ik geweten. ’n beetje rommelend in zijn spullen pakt hij een schuurmachinetje en sluit dat aan op de luchtslang. “Schrik niet, dit is heel fijn schuurpapier hoor en straks zie je er niks meer van”.

Schuurplekje

En vervolgens zet hij zo de schuurmachine op mijn motorkap…. ach, een paneel overspuiten kost niet zoveel zullen we maar zeggen….. maar, de witte vlek verdwijnt niet naar tevredenheid van Michael. Grover schuurpadje dan maar. Van 4000 gaan we naar de 2000. Een flinke matte vlek ontstaat op de motorkap en gelukkig, de witte vlek verdwijnt. Ik dacht trouwens dat het ingebeten vogelpoep was, maar volgens Michael is het toch wat anders. Het is in ieder geval een deuk in de verflaag, wat je met de juiste belichting en kijkhoek prima ziet. Ook de stijl bij de kofferbak wordt met de schuurmachine behandeld.

Ik ben ondertussen zover dat ik de vlekken gelaten over me heen laat komen. Maat Henny is terug van de de klus bij een autodealer en pakt ook een poetsmachine uit het rek. Andere pasta, deze keer de PX 200. Dat is dus de derde stap (wassen, pasta 1, pasta 2).

Na de PX 200 is het tijd voor de coating. Eerst wordt de auto mooi droog gemaakt (microvezeldoekjes), en vervolgens wordt de coating aangebracht. Helaas laat de tijd niet toe om te blijven kijken bij de rest van de behandeling/het drogen van de coating. We spreken af dat ik rond half zes de auto kom halen. Michael en Henny zullen zich tijdens het drogen bezig houden met de binnenkant en het leer netjes behandelen.

Het eindresultaat kan je zien op de foto’s. Ik ben tevreden. Zo tevreden dat de heiligste koe (de Saab Cabrio van mijn vrouw) deze week ook een volledige behandeling krijgt bij S&S Cardetailing.

PS. Ik heb vandaag de Audi gewassen, voor de deur, met de slang, spons en zeem. Het water parelt er keurig vanaf. De vliegjes vallen er, als je er naar wijst, al vanaf. Eenmaal gezeemd komt de diepe glans weer volledig tevoorschijn en staat hij weer oogverblindend te shinen.