Rugby van Groningen tot Maastricht!
Mijn wilde idee groeit uit naar een levensvatbaar project. Vandaar deze update.
Mijn wilde idee groeit uit naar een levensvatbaar project. Vandaar deze update.
Ik ben niet zo van het georganiseerd goeddoen. Domweg omdat ik de mensen erachter vaak niet ken en/of omdat ik vermoed dat er behoorlijk wat aan de strijkstok blijft hangen bij de “professionele goede doelen”. Maar van deze ellende krijg ik elke keer een brok in mijn keel. Ik zap Lees verder…
Nou, mooi niet dus. Weltrusten! Wat is dat nou weer? Om 02:15 wakker worden (bodely functions you know) en GVD niet meer in slaap komen. Het snurkje van mijn liefste -die natuurlijk NIET snurkt doch slechts aanbiddelijk ademhaalt op niveau 110 (nee, geen procent maar decibel)- is het niet. Het Lees verder…
Veel te veel zooi. Sowieso. Hoeveel broeken, korte broeken en shorts heb je nodig voor 11 dagen? Hoeveel onderbroeken, hoeveel paar sokken? Want, in Marokko hebben ze natuurlijk vast geen wasmachine hé… Natuurlijk ontkom ik niet aan het Marokkaanse ritueel van cadeaus voor jan rap en z’n ouwe moer. Voor Lees verder…
Na de negatieve stukjes over de kwaliteit van de arbitrage bij de U18 rugby wedstrijden die ik mocht aanschouwen (hier en hier) dit seizoen kan ik er niet omheen. Een stukje over hoe het ook kan (eigenlijk, een stukje over hoe het zou moeten) Ik ben bijzonder aangenaam verrast door de Lees verder…
Wat is dat dan, dat Bolletje Wit? Nee, het heeft niets te maken met de immer bloeiende drugsscene in ons kikkerlandje. Ook niet met de buitentemperatuur (alhoewel, ik merk op dat dit traditioneel bij de afsluiting van het kerstdiner geserveerd wordt). Maar wat dan? Heel eenvoudig, Bolletje Wit is een Lees verder…
Even een stukje varken verwerken naar iets wat heel lekker blijkt te zijn. Je kan het overigens ook doen met kip, maar ik blijf even bij het aloude vertrouwde recept. ingrediënten 4 kg boston Butt (procureur) ½ liter ketjap manis 1 liter water 2 eetlepels gemberpoeder 4 eetlepels sambal (oelek) Lees verder…
Parting is such sweet sorrow that I shall say goodnight till it be morrow of, zoals de immortal Teletubbies al zeiden: “Tijd om dag te zeggen, tijd om dag te zeggen” want om didactische redenen zeiden die kutbeesten alles twee keer. Anyway, om te reageren op vragen die mij bereiken Lees verder…
Even ter verduidelijking, Rugby is een contactsport. Een sport waar het hard tegen hard gaat. Vandaar dat er strenge regels zijn op het rugbyveld. Die regels hebben slechts één doel, de veiligheid van de spelers waarborgen. Vandaag was ik getuige van iets compleet anders. Vandaag zag ik, wederom – want zie Lees verder…