Gisteren, toen ik gezellig buitenstond bij te praten met een van de beschikbare buurmannen (te ouwehoeren) rende Buuv nog even naar haar autootje, voorzien van wat leek op een candybar (een Mars ofzo). Nu verbaast mij dat want in mijn functie als onbezoldigd buurt depot (voor al uw pakjes) was mij opgevallen dat zij regelmatig voedingssuplementen “test”.
Och en wee…. wat een dramatische gebeurtenissen in het almeerse politieke landschap. De matennaaiers en de oppertunisten van de gevestigde orde hebben een gevoelige knal voor hun kop gekregen (want van tik op de vingers kan je nu niet meer spreken hoor). De gesettelde boys en girls, die de arrogantie niet alleen hebben uitgevonden, maar zelfs nog hebben verbeterd zijn schrikbarend stil.
Hij is stuk….. de kachelmotor. Wat dat is? nou, gewoon een stukje plastic dat onder het dashboard van je auto zit weggewerkt. Moeders de vrouw rook een brandlucht en vervolgens deed het ding ’t niet meer. Nu denk je dat dat niet uitmaakt, maar dat doet het wel degelijk. Want wanneer de kachelmotor het niet doet doet ook de blower, die je ruiten condensvrij zou kunnen houden, het niet meer. En dat is een probleem. Niet alleen ivm met de verkeersveiligheid, maar meer in de zin van de bekeuringsgeilheid van de lokale bromsnorren.
Ja, ons is ziek. Al een hele tijd hoor, maar het lullige is dat bij mijn fysieke afwijking (de mentale problemen zijn weer heel anders en onderwerp van diepgaande studies) hoort dat er zich steeds nieuwe brandhaardjes ontwikkelen.
Zo loop ik al een tijdje te klooien met mijn rug, waar ik qua pijn voel dat er zich een nieuwe brandhaard heeft gevormd. Is zelfs al wetenschappelijk (door gebruik te maken van hoog magnetische straling) bevestigd door mijn toenmalige favoriet onder de snijders.
De Buuv, je weet wel van die vorige stukjes, blijkt een heks te zijn. Een witte. Nu had ik eerder een blonde in gedachten maar toch. Ze heeft het zelf verteld, lees maar na.
De huidige minister van verkeer en waterstaat hebben we het dan over, laat er geen misverstand over bestaan. Wanneer je deze 37 jarige hoort praten in zijn slepende Limburgse accent zou je het wel denken. Maar daar schuilt bij deze polifriek juist het gevaar. Want volgens mij is deze knaap uit het zuiden des lands erg slim bezig. Boerenslim, dat dan wel weer.
Ja hoor, 2010 is nog niet begonnen of ik sta al lallend de buurvrouw te zoenen, sigaar in de ene en vuurpijl in de andere hand, terwijl ik me toch echt had voorgenomen…….
En dan staat dat AA voor Arrogante Afwijzers.
Ik volg op een afstandje een sollicitant. Iemand met een prima baan, maar een beetje tegen het plafond van de doorgroeimogelijkheden. En ik verbaas en verwonder mijzelf over de huidige werkgeversmentaliteit. Het schijnt dat de sollicitatie wereld geregeerd wordt door arrogantie.
Heerlijk, de burgerturven dagen zijn weer in het land. De opgelegde gezelligheid druipt van de met nepsneeuw bespoten ramen terwijl de radio jockey zich in allerlei bochten wringt om ook het laatste restje vals sentiment uit de luidsprekers te laten sijpelen. George “bend over in a public toilet” Michael mekkert om een verloren kerstliefde en Mariah Carey laat haar notenladder weer eens horen.
Dat is ongeveer wel zoals ik me vandaag voel. Alle energie is gaan zitten in het afgelopen weekend en de aanloop daarnaar toe. Zoals iedereen wel kan vermoeden handelt het zich hier om de viering van het Sinterklaasfeest. Maar dat is niet het enige euvel. In verband met een stukje uitzonderlijke planning is 9 jaar geleden ook mijn oudste zoon ter wereld gekomen met slechts 2 dagen tussen de Sint en zijn verjaardag.