Twee stormen achter elkaar. Eerst kregen we de niet te bevliegen Ciara en in het afgelopen weekend vereerde Denis ons met een bezoek. Of het een mannelijke Denis, of de meer vrouwelijke Denis is laat ik even aan de experts over. Ikzelf denk hier aan een genderneutrale warme wind.
Anyway, zoals jullie kunnen zien aan de foto levert storm in een verwaarloosde tuin (ja, ik geeft het toe) schade op. Niet alleen is er 1 blok hout uit de stapel openhaardhout gewaaid, nee, het complete dak is van mijn tuinschuur verdwenen. Daarnaast is de blokhut ook behoorlijk getordeerd en is gevoegelijk afgeschreven……
Gelukkig ben ik al een tijdje bezig met een nieuwe inrichting voor ons achterveld. Samen met mijn betere helft uiteraard. En Pinterest. Dat is echt een onmisbare tool geworden bij het oudhollandse “gluren bij de buren”. Je hoeft niet eens meer moeite te doen, iedereen gooit geheel vrijwillig hun shit openbaar op het net. En daar pik ik dan weer stukjes een beetjes van voor de inrichting van de achtertuin. Kijk hier maar even hoe dat er ongeveer uitziet (als je die app nog niet op je telefoon/tablet hebt.
https://nl.pinterest.com/JeroenMGroot/
Goed, het basis idee voor de tuin heb ik nu wel. Het is ook weer niet zo dat ik een compleet weiland moet inrichten. Nee, met 15 x 6 meter heb ik het wel gehad. De uitdaging – en dus de kostenpost – van het geheel ligt besloten in het terras dat tegen mijn splitlevel woning aangebouwd hoort te liggen.
Ja, hoort. Want in Almere verzakt alles waar geen ellenlange palen onder geheid zijn alsof het op drijfzand is gebouwd. Echt waar. wanneer je een paal rechtop neerzet in de tuin heb ik 4 weken later een struikelblok in het gras. Meer vind je er echt niet van terug. De grond hier is nog slapper dan de bestuurders van deze uit zee gedregde parel (en dat zegt toch wel wat).
Het terras dus. Nu een houten frame, waaronder van die mooie ronde houten palen zijn geplaatst. Of, waren geplaatst. Want op de cruciale punten staat er alweer een stapel stoeptegels onder. Die geïmpregneerde palen waren toch niet zo duurzaam als gedacht.
Ik heb besloten het nu wat rigoureuzer aan te pakken. Er wordt een plaat beton gestort, met daarop een mooie (gelijmde of gemetselde) stenen bak, met tussenmuurtjes waarop het dek weer komt te rusten. Een dek dat dus op 1.20m hoogte hoort te liggen zodat als ik de achterdeur uitstap niet direct m’n enkels – of zelfs nek – breek.
Daarvoor moet dus de aannemer komen. Of in ieder geval de betere klussert op zaterdag. Want, zelf ben ik niet zo’n ster met metselen of voegen. Onze tuinman (hoi BeJay) raadt, u snapt het, zijn zwager aan. Ik heb toegezegd dat we afspreken, maar ben wel benieuwd hoe we dit project enigszins kosteneffectief van de grond gaan krijgen.
Ik wil namelijk dat het goed, netjes en goedkoop gedaan wordt. Maar, dat is een utopie natuurlijk. Het schijnt dat je in Nederland van de voorgenoemde 3 er maximaal 2 kan inhuren.
Enfin, misschien dat de meelezers er een idee op na houden.
