Parting is such sweet sorrow that I shall say goodnight till it be morrow
of, zoals de immortal Teletubbies al zeiden: “Tijd om dag te zeggen, tijd om dag te zeggen” want om didactische redenen zeiden die kutbeesten alles twee keer.
Anyway, om te reageren op vragen die mij bereiken via de sociale kanalen en omdat ik, in tegenstelling tot voorgenoemde Teletubbies, er niet van houd om dingen 2 keer te vertellen hierbij de reden waarom ik afscheid heb genomen van het panel bij Omroep Flevoland: er zit een presentator waar ik liever niet mee werk.
Niet een van de vaste presentatoren, nee, de invaller. En aangezien OF niet kan garanderen dat ik in de toekomst deze figuur niet meer tegenkom heb ik zelf maar aan de stekker getrokken.
Hij is nogal irritant. Niet alleen denkt hij dat hij dwars door mensen heen mag praten als hij het er niet mee eens is, nee, hij vond het nodig om tijdens de laatste uitzending, niet life hoor maar toch, mij toe te snauwen dat ik mijn mond moest houden dan wel stil moest zijn.
Dat is een beetje domme uitspraak tegen een panellid dat je redactie juist heeft gevraagd om te spreken. Verder is het natuurlijk geen fatsoenlijke manier om met mensen om te gaan. Maar, hoe dan ook, ik nam er aanstoot aan. Gekoppeld aan het onvermogen van het programma mij te vrijwaren van hem heeft mij doen besluiten dat ik niet meer te vinden zal zijn in het panel van “Dwars op de week”.
PS. de verdiensten waren ook niet echt om over naar huis te schrijven
